Stanovnici neformalnog naselja „Čukarička šuma“ već nedelju dana ne mogu svojim vozilima da uđu ili izađu iz naselja. Naime, prethodne subote na ulazima u naselje postavljene su barijere koje onemogućavaju vozilima pristup naselju. S obzirom na to da se stanovnici naselja uglavnom bave sakupljanjem sekudarnih sirovina i da su im za rad neophodna vozila u kojima transportuju sirovine, ovo praktično znači da su već nedelju dana sprečeni da rade, te žive bez ikakvih prihoda. Osim toga, naselju više ne mogu da pristupe ni vozila hitne pomoći niti vatrogasci.
Stanovnici naselja svedoče da je barijere postavila mehanizacija Gradskog zelenila, uz prisustvo policije i još nekih službenih lica. Praxisu je u Opštini Čukarica potvrđeno da su upoznati sa postavljanjem barijera, ali da Opština nije donela odluku o postavljanju barijera, pošto donošenje takve odluke nije u njenoj nadležnosti. Praxis je upućen da se obrati Sekretarijatu za socijalnu zaštitu grada Beograda, kao nadležnom organu. U Sekretarijatu za socijalnu zaštitu su, međutim, odbili da razgovaraju o ovom problemu, već su tražili da Praxis pitanja dostavi pismenim putem.
Inače, u Opštini Čukarica Praxisu je rečeno da su barijere postavljene da bi se sprečilo unošenje u naselje sekundarnih sirovina i njihovo paljenje, pošto stanovnicima obližnjih zgrada smeta dim. Međutim, činjenica je da se stanovnici naselja „Čukarička šuma“ već godinama gotovo isključivo bave sakupljanjem i prodajom sekundarnih sirovina, te da od tog posla zavisi njihova egzistencija, pa je jasno da sirovine ne sakupljaju radi paljenja, već radi prodaje. Stoga se ovaj razlog za postavljanje barijera pre može okarakterisati kao ciničan nego kao opravdan.
U svakom slučaju, nijedan cilj ne može opravdati kršenje Ustavom zagarantovanih prava na rad i na slobodu kretanja stanovnicima jednog naselja. Pri tom, reč je o naselju u kome mahom žive interno raseljeni Romi sa Kosova, koji su još pre 18 godina bili primorani da napuste svoje kuće i od tada žive u ovom naselju, i to u improvizovanim stambenim objektima bez ikakve infrastrukture, u potpunom siromaštvu i u uslovima koji se mogu opisati kao krajnje nehumani. Uprkos višegodišnjim najavama nadležnih institucija i organa da će se pristupiti rešavanju stambenog pitanja stanovnika naselja “Čukarička šuma”, to se još uvek nije dogodilo.
Štaviše, postavljanjem barijera na ulazu u naselje, njihov položaj se dodatno pogoršao, približavajući ih samoj ivici opstanka. U takvoj situaciji, stanovnici naselja su prepušteni riziku da ostanu bez izvora prihoda, a u slučaju nezgode ili nesreće bez mogućnosti da im se ukaže pomoć, jer je postavljanjem barijera onemogućen pristup kako kolima hitne pomoći, tako i vatrogasnom vozilu.
Ostaje otvoreno pitanje zašto su vlasti pale na testu proporcionalnosti, jer postavljanjem barijera svakako nije postignuta pravična ravnoteža između opštih interesa zajednice i zaštite osnovnih prava pojedinaca.
