Poverenica za zaštitu ravnopravnosti je, po pritužbi Praxisa, utvrdila da je Skupština Grada Kraljeva postupila diskriminatorno jer je Odlukom o pomoći deci sa posebnim potrebama uskratila ostvarivanje prava na naknadu troškova prevoza, domskog smeštaja i ishrane, kao i na deo troškova koje Grad pokriva u slučaju potrebe za pratiocem učenicima koji potiču iz interno raseljenih porodica, a koji borave na teritoriji grada Kraljeva. Naime, Skupština Grada Kraljeva je isključila mogućnost da interno raseljeni učenici sa invaliditetom koji borave na teritoriji grada Kraljeva ostvare navedena prava pod jednakim uslovima postavljajući prebivalište kao jedan od kriterijuma za ostvarivanje prava. Zbog ovako postavljenog uslova Odlukom su povređene odredbe čl. 7 i čl. 22 Zakona o zabrani diskriminacije, što je Poverenica za zaštitu ravnopravnosti utvrdila u postupku povodom pritužbe i zbog čega je preporučila Skupštini Grada Kraljeva da preduzme sve mere iz svoje nadležnosti kako bi odluka kojom se reguliše ostvarivanje prava na naknadu troškova za prevoz, domski smeštaj i ishranu, kao i pravo na deo troškova u slučaju potrebe za pratiocem bila primenjiva i na učenike koji su interno raseljena lica, a koji imaju prijavljeno boravište na teritoriji grada Kraljeva.

Veoma je važno naglasiti, što je i poverenica istakla u svojoj odluci, da status nikako ne sme biti ograničavajući faktor za ostvarivanje bilo kojih prava koja uživaju ostali građani, kao i da je potrebno posebnu pažnju posvetiti interno raseljenoj deci sa invaliditetom koja mogu biti izložena višestrukoj diskriminaciji na osnovu više ličnih svojstava.

Osim navedenog, poverenica je skrenula pažnju Skupštini Grada Kraljeva da jezik i pojmovi koje upotrebljavamo predstavljaju sredstvo u suzbijanju diskriminacije, te da je potrebno prepozanti da se terminologija koju koristimo kada govorimo o osobama sa invaliditetom menja kroz vreme u odnosu na pristup. Naime, u nazivu odluke upotrebljena je prevaziđena terminologija koja nije u duhu antidiskriminacione politike, „deca sa posebnim potrebama“, dok se u pojedinim odredbama odluke koriste termini poput „invalid“, „slepa i gluva lica“, itd. Potrebe svih ljudi su iste, samo se mogu razlikovati načini na koji se one realizuju, dok je invaliditet samo jedna od karakteristika osobe pa je neprihvatljivo i uvredljivo stavljati fokus na njen invaliditet.

Grad Kraljevo se do donošenja mišljenja poverenice nije izjasnio na navode pritužbe. Inače, ovo je jedna od desetine diskriminatornih odluka zbog kojih je Praxis podneo pritužbe protiv Skupštine Grada Kraljeva. Kao i ranije, Praxis će nastaviti da prati postupanje nadležnih organa u pogledu usklađivanja spornih odluka sa antidiskriminacionim zakonodavstvom.

Ovo je još jedna prilika da ukažemo organima javne vlasti koliko je važno da prilikom kreiranja politika obrate pažnju na značaj poštovanja ljudskih prava, očuvanje principa nediskriminacije i potrebe najugroženijih građana i građanki.